De anatomie van een chilipeper

De bloem

Chilipeperbloemen bevatten zowel mannelijke als vrouwelijke delen. Bevruchting vindt plaats wanneer er stuifmeel van de mannelijke helmknoppen, die aan het einde van de meeldraden zitten, op de stempel van het vrouwelijke deel terecht komt.

Chilipepers zijn zelfbevruchtend, wat betekent dat voor de bevruchting in principe geen insecten nodig zijn. Bewegingen van de bloem, bij het open- en dichtgaan bijvoorbeeld, of de wind die het stuifmeel in beweging brengt, kunnen al voor bevruchting zorgen. Het stuifmeel van de bloem komt dan terecht op de stempel van dezelfde bloem.

peperzaden

Chilipepers kruisen ook heel gemakkelijk. Daarbij wordt stuifmeel van een bepaalde variëteit overgebracht naar een andere variëteit. Dit proces kan geïnitieerd worden door de wind, maar vindt voornamelijk plaats door insecten. De pepers die na deze bevruchting tevoorschijn komen, zijn degenen die men gezaaid heeft. Echter, de zaden van deze kruislings bestoven chilipepers, kunnen hybride (niet meer zuiver) zijn.

Een chilipeper begint te groeien wanneer er bevruchting van de bloem heeft plaatsgevonden. Zodra de bloem bevrucht is begint de apex te groeien, oftewel de punt van de chilipeper. De bloembladeren zullen vervolgens afvallen en de peper zal gaan groeien.

De chilipeper

Snijden we een volgroeide chilipeper doormidden, dan zien we de onderdelen zoals weergegeven op de foto hieronder.

peperzaden

Aan de steel heeft eerder de bloem vastgezeten. De buitenste, meestal groene blaadjes van de bloem, vormen nu de overgang van de steel naar de vrucht; de kelk.

De buitenkant van de vrucht wordt gevormd door het pericarp. Het pericarp bestaat uit drie delen. De buitenste laag is het exocarp en vormt de huid of het velletje, dat zorgt voor bescherming van de vrucht. Het mesocarp is het middelste gedeelte van het pericarp en bevat het vruchtvlees. De binnenste laag is het endocarp. Deze laag omsluit de placenta en de peperzaden.

De zaadlijst of placenta is het gedeelte waar de peperzaden aan vastzitten en zorgt voor uitwisseling van stoffen van de vrucht naar de peperzaden.

In de placenta zitten de capsaïcineklieren. Deze klieren produceren de capsaïcine die de peper zijn scherpte geeft. De zaden die vastzitten aan de placenta absorberen een klein gedeelte van deze capsaïcine, maar produceren het zelf niet en zijn dus niet de belangrijkste producent van de scherpte van de peper. Ze zitten alleen in de ‘line of fire’.

Wanneer het beeld van de placenta vergroot wordt, zien we de uitscheiding van de klieren in de vorm van druppeltjes die de capsaïcine bevatten.

peperzaden